Deze verhalenbundel van de Chileense schrijfster (1988) is in Spanje juichend ontvangen als een uitzonderlijk goed en opvallend volwassen debuut. De verhalen zijn geschreven in een glasheldere taal, spelen zich af in een alledaagse ambiance en gaan opvallend vaak over kinderen. Door deze combinatie komt de psychologische impact van de gebeurtenissen, die de kern van de verhalen vormen, goed tot hun recht. Zo is in het titelverhaal de dochter van een werkloze vader de onvrijwillige getuige van een sollicitatiegesprek waarin haar vader totaal onverwacht wordt vernederd. In een ander verhaal komt een jongen, wiens gedachten worden opgeslokt door kwajongensstreken, er op dramatische wijze achter hoe ongelukkig zijn vader is. In weer een ander verhaal ontdekt een jonge vrouw hoezeer zij verschilt van haar tante, die altijd voor anderen heeft gezorgd. De auteur beschrijft deze ontdekkingen vanuit het perspectief van de personages en timmert haar verhalen niet dicht, maar geeft de ontgoochelingen van het leven die zij beschrijft de ruimte om te blijven fascineren. Hide text