Paul Valéry (1871-1945) is één van de grote Franse dichters. Het hier uitgegeven dichtwerk - met steeds links de Franse tekst en rechts de Nederlandse vertaling - opent met het beeld van een jonge vrouw die ontwaakt onder een nachtelijke sterrenhemel bij de zee: 'Eeuwige sterren, almachtige onbekenden / Die iets puurs, iets bovennatuurlijks laten schijnen / Aan de grenzeloos verre einder van de tijd'. Vervolgens reist zij naar het rijk van haar ziel en tast zij al de grenzen van denken, handelen, slaap en dood af. Dit althans, zo schrijft Katelijne De Vuyst in haar knappe nabeschouwing, is één van de mogelijke interpretaties, naast die van onder meer het drama van de geest die streeft naar verheffing maar toch niet ontkomt aan het aardse. Hoe het ook zij: het is prachtige, verheven poëzie die beter ondergaan dan geanalyseerd kan worden. Een juweeltje. Lezing ervan vraagt echter wel uiterste concentratie en hoge poëtische gevoeligheid. Een woord van lof voor de vertaalster die het mooie Frans in al even mooi Nederlands heeft overgezet. Mooi dat deze moeilijke poëzie nu ook voor de Nederlandse lezer toegankelijk is geworden. Hide text